ΓΕΝΙΚΑ

Το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα είναι μια νευρολογική βλάβη που προκαλείται από πίεση του μέσου νεύρου, που πορεύεται προς το άκρο χέρι, μέσα από τον καρπιαίο σωλήνα.

ΑΝΑΤΟΜΙΑ

Ο καρπιαίος σωλήνας εντοπίζεται στην άρθρωση του καρπού και είναι ένα στενό πέρασμα μέσα από το οποίο διέρχονται οι εννέα καμπτήρες τένοντες και το μέσο νεύρο. Το μέσο νεύρο νευρώνει τον αντίχειρα, το δείκτη, τον μέσο δάκτυλο και το μισό έσω του παράμεσου δακτύλου.
Ο καρπιαίος σωλήνας σχηματίζεται από τα οστά του καρπού προς τη ραχιαία επιφάνεια του χεριού και τον εγκάρσιο καρπιαίο σύνδεσμο στην πρόσθια επιφάνεια του χεριού. Το εύρος του σωλήνα είναι περίπου όσο το πάχος του δείκτη του χεριού ενός φυσιολογικού ανθρώπου.

ΑΙΤΙΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΚΑΡΠΙΑΙΟΥ ΣΩΛΗΝΑ

Όταν το εύρος του καρπιαίου σωλήνα μειωθεί λόγω οστεοαρθρίτιδας, ρευματοειδούς αρθρίτιδας, ακρομεγαλίας ή και μετά από τραυματισμό της περιοχής, το μέσο νεύρο υφίσταται πίεση.
Το νεύρο μπορεί επίσης να πιεστεί εξαιτίας φλεγμονής και οιδήματος του καρπιαίου σωλήνα ή λόγω ανάπτυξης κάποιας ξένης μάζας.
Άλλη συχνή αιτία πρόκλησης συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα είναι η αύξηση του μεγέθους των καμπτήρων τενόντων λόγω καθημερινής υπερχρήσης  τους  (γραφομηχανή, σφίξιμο γροθιάς κλπ). Οι καμπτήρες τένοντες γίνονται πιο παχείς και κοντοί, στενεύοντας ταυτόχρονα το χώρο που κινείται το μέσο νεύρο, το οποίο στην πορεία του χρόνου ερεθίζεται, προκαλώντας συμπτώματα.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που πιθανόν να αυξάνουν τον κίνδυνο πρόκλησης συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα
Φύλο. Φαίνεται ότι οι γυναίκες έχουν την πιθανότητα να αναπτύξουν το σύνδρομο πιο συχνά από τους άνδρες, λόγω του ότι ανατομικά ο καρπιαίος σωλήνας στις γυναίκες είναι πιο στενός από τους άνδρες.
Χρόνιες παθήσεις. Η οστεοαρθρίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, και γενικότερα χρόνιες φλεγμονώδεις καταστάσεις του οργανισμού μπορεί μακροπρόθεσμα, να προκαλέσουν τη μείωση του εύρους του καρπιαίου σωλήνα
Ο σακαχαρώδης διαβήτης και ο αλκοολισμός προκαλούν αυξημένη πιθανότητα πρόκλησης περιφερικής νευροπάθειας του μέσου νεύρου ακόμη και με την παραμικρή πίεση του νεύρου από αρχόμενη στένωση του σωλήνα.
Καταστάσεις που προκαλούν κατακράτηση υγρών στο σώμα. Η εγκυμοσύνη, η παχυσαρκία, οι διαταραχές του θυρεοειδή, και η νεφρική δυσλειτουργία επηρεάζουν την ισορροπία του νερού στον οργανισμό. Η κατακράτηση υγρών που προκαλείται, μπορεί να αυξήσει την πίεση στο μέσο νεύρο, μέσα στον καρπιαίο σωλήνα.
Φυσικές δραστηριότητες υπερχρήσης των καμπτήρων τενόντων του καρπού. Η πολύωρη καθημερινή πληκτρολόγηση μια γραμματέως μπορεί σε βάθος χρόνου να προκαλέσει ερεθισμό του μέσου νεύρου.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Τα συμπτώματα ξεκινούν σταδιακά με αίσθημα μικρής δυσφορίας στην περιοχή του καρπού, με πιθανή επέκταση προς το χέρι και τον πήχυ.
Όσο η πάθηση εξελίσσεται, ο ασθενής νιώθει μούδιασμα και μυρμήγκιασμα στα δάκτυλα (αντίχειρα, δείκτη, μέσο και παράμεσο δάκτυλο), πόνο στην περιοχή της άρθρωσης του καρπού, ο οποίος μπορεί να επεκτείνεται προς τον πήχυ, το βραχίονα και τον ώμο, ειδικά μετά από χρήση του χεριού. Προοδευτικά μπορεί να παρατηρηθεί και αδυναμία του χεριού να συγκρατήσει αντικείμενα.
Ο πόνος μπορεί να συνεχίζεται και κατά τη διάρκεια της νύχτας εμποδίζοντας τον ασθενή να ξεκουραστεί.

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

Ηλεκτρομυογράφημα. Πρόκειται για εξέταση που γίνεται από νευρολόγο και εκτιμάται ο βαθμός και η ακριβής εντόπιση της νευρικής βλάβης ή/και ερεθισμού.
Εξέταση νευρικής αγωγιμότητας. Εκτελείται επίσης από νευρολόγο και εκτιμάται η ταχύτητα μεταφοράς ηλεκτρικών ερεθισμάτων δια μέσω μια ς νευρικής οδού. Στην συγκεκριμένη πάθηση εξετάζεται η ταχύτητα της αγωγής των ερεθισμάτων από το μέσο νεύρο προς το χέρι.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Α. ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Στην περίπτωση εμφάνισης του συνδρόμου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης η πάθηση αντιμετωπίζεται απλά με φυσικοθεραπεία και διατατικές ασκήσεις των τενόντων. Μετά τον τοκετό τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν σταδιακά.
Η συντηρητική αγωγή περιλαμβάνει

  • Αποφυγή συνηθειών και δραστηριοτήτων που μπορεί να προκαλούν ερεθισμό του μέσου νεύρου
  • Αντιφλεγμονώδη φάρμακα
  • Απλά αναλγητικά (παρακεταμόλη)
  • Φυσικοθεραπεία (εφαρμογή υπερήχων και laser)
  • Διατατικές ασκήσεις των τενόντων των καμπτήρων των δακτύλων
  • Παγοθεραπεία
  • Χρήση πηχεοκαρπικών ναρθηκών. 

 
Β. ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Έγχυση κορτικοστεροειδών και τοπικού αναισθητικού εντός του καρπιαίου σωλήνα
Εφαρμογή παλμικής ραδιοσυχνότητας στο μέσο νεύρο. Η συγκεκριμένη θεραπεία δεν είναι τεκμηριωμένη με τυχαιοποιημένες μελέτες. Υπάρχουν όμως αναφορές περιστατικών, στα οποία η εφαρμογή της θεραπείας επέφερε σημαντική, περίπου 70%,  βελτίωση των συμπτωμάτων του ασθενούς.

Γ. ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η επιλογή ανάμεσα στη συντηρητική και τη χειρουργική αντιμετώπιση της πάθησης γίνεται ανάλογα με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων και τον περιορισμό που αυτά επιβάλλουν στις φυσικές δραστηριότητες του ασθενούς.
Εάν τα συμπτώματα είναι ήπια προς μέτρια, μπορεί να δοκιμαστεί αρχικά η συντηρητική θεραπεία, στη συνέχεια η ελάχιστα επεμβατική και τέλος σε αποτυχία των προηγούμενων θεραπευτικών επιλογών, η χειρουργική θεραπεία.
Με τη χειρουργική θεραπεία γίνεται αποσυμπίεση του μέσου νεύρου και τα συμπτώματα υποχωρούν πολύ γρήγορα αμέσως μετά την επέμβαση.
 
ΠΗΓΕΣ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

1. PAIN PRACTICE JOURNAL
2. BONICA”S MANAGEMENT OF PAIN
3. PAIN PHYSICIAN JOYRNAL
4. INTERVENTIONAL PAIN MANAGEMENT BOOK
5. NEUROMODULATION JOURNAL
 
Πηγή: e-algos.com