Η βασική άρθρωση του αντίχειρα (καρπομετακάρπια) είναι αυτή που δίνει τη δυνατότητα στον αντίχειρα να έρχεται απέναντι (κίνηση αντίθεσης) από τα υπόλοιπα δάκτυλα και να συνεργάζεται με αυτά προκειμένου να εκτελεστούν όλες οι σύνθετες κινήσεις του χεριού.

Η άρθρωση αυτή, λόγω της πολύ μεγάλης κινητικότητας και χρηστικότητάς της, οδηγείται σε γρήγορη φθορά. Οι δύο επιφάνειες της εν λόγω άρθρωσης, το οστό του 1ου μετακαρπίου και το μείζων πολύγωνο χάνουν τη λεία τους υφή, λεπταίνουν και οι δύο επιφάνειες τρίβονται μεταξύ τους με συνέπεια ο ασθενής να παραπονείται για πόνο και δυσκολία στη καθημερινότητα του.

Η αρθρίτιδα του αντίχειρα είναι η δεύτερη σε συχνότητα αρθρίτιδα του χεριού. Οι γυναίκες προσβάλλονται περισσότερο από τους άνδρες και η συχνότερη ηλικία έναρξης της νόσου είναι μετά τα σαράντα πέντε.

Η κληρονομικότητα ενοχοποιείται όπως συμβαίνει στην οστεοαρθρίτιδα. Τραυματισμοί της περιοχής όπως βαριά διαστρέμματα και κατάγματα μπορεί να προκαλέσουν την εμφάνιση της νόσου. Συνήθως εμφανίζεται σε χειρονάκτες και σε ασθενείς με επαναλαμβανόμενους τραυματισμούς της περιοχής λόγω της εργασίας τους (συχνή χρήση εργαλείων, π.χ. ψαλίδια)

Ποια τα συμπτώματα;

Το κύριο σύμπτωμα είναι ο έντονος πόνος στη βάση του αντίχειρα. Στα αρχικά στάδια υπάρχει μια τοπική ευαισθησία στη βάση του αντίχειρα που επιδεινώνεται στη σύλληψη ενός αντικειμένου. Συνυπάρχει οίδημα στην περιοχή και αδυναμία στη συγκράτηση αντικειμένων.

Οι μεταβολές του καιρού επιδεινώνουν τα ενοχλήματα.

Χαρακτηριστικό παράπονο των ασθενών είναι ότι αδυνατούν ή πονούν όταν ξεκλειδώνουν μια πόρτα, όταν ανοίγουν ένα βάζο, όταν στύβουν ρούχα, ράβουν ή επίσης παραπονούνται ότι τους πέφτουν αντικείμενα από το χέρι.

Σε προχωρημένο στάδιο συνοδό χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι και ο νυκτερινός πόνος.

Σε βαριά περιστατικά είναι έκδηλα ορατή η παραμόρφωση της περιοχής, με τον αντίχειρα να είναι σε υπεξάρθρημα με χαρακτηριστική τύπου «Ζ» παραμόρφωση.

Ποιες είναι οι απαραίτητες εξετάσεις για τη διάγνωση της νόσου;

  • Κλινική εξέταση
  • Απλές ακτινογραφίες
  • Σε προχωρημένο στάδιο, δυναμικές ακτινογραφίες.

Ποια είναι η αντιμετώπιση και η θεραπεία;

  • Να αποφεύγονται οι εργασίες που προκαλούν πόνο εάν αυτό είναι δυνατό.
  • Παγοθεραπεία, αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη
  • Χρήση ειδικών κηδεμόνων, ναρθήκων που στηρίζουν την άρθρωση
  • Ενδαρθρικές εκχύσεις κορτιζόνης, που προσφέρουν εξαιρετικό αποτέλεσμα χωρίς όμως να αναστέλλουν την εξέλιξη της νόσου.
  • Εκχύσεις υαλουρονικού που επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου προσφέροντας έτσι και αναλγητική θεραπεία.
  • Τοπική έκχυση αυτόλογων αυξητικών παραγόντων PRP (Platelet Rich Plasma). Σε 3 συνεδρίες ανά 10-15 ημέρες, με εξαιρετικά αποτελέσματα.
  • Στα προχωρημένα στάδια της νόσου με καταστροφή του αρθρικού χόνδρου, η θεραπεία είναι χειρουργική. Το χειρουργείο είναι επιθυμητό να γίνει πριν την εμφάνιση μόνιμων παραμορφώσεων.

Είδη επεμβάσεων:

  • Απλή αφαίρεση του μείζονος πολυγώνου ή συνδυασμένη με σταθεροποίηση του 1ου μετακαρπίου με τμήμα τένοντα (κερκιδικό καμπτήρα του καρπού) στην περιοχή.
  • Ολική αρθροπλαστική
  • Παρεμβολή συνθετικού υλικού
  • Απονεύρωση της αρθρώσεως
  • Αρθρόδεση

Η επιλογή της χειρουργικής μεθόδου είναι συνάρτηση της γνώσης και της εμπειρίας του εξειδικευμένου χειρουργού καθώς και της ηλικίας και των δραστηριοτήτων του ασθενούς. Όταν επιλεγεί η σωστή μέθοδος προσφέρει στον ασθενή ένα άριστο αποτέλεσμα που διαρκεί για πολλά χρόνια.

 

 

Πηγή: athensorthocenter.gr